اسید سولفوریک خالص که روغن ویتریول نیز نامیده می شود، یک مایع خورنده بی رنگ و بی بو است. این یک اسید معدنی بسیار قوی با ویژگی هایی است که آن را برای تعدادی از صنایع بسیار مفید می کند.
کاربرد صنعتی اولیه آن ساخت اسید فسفریک است که جزء اصلی اکثر کودهای شیمیایی است. اسید سولفوریک یک جزء حیاتی برای ساخت فلز است، به ویژه در تولید مس و روی و همچنین تمیز کردن فولاد.
کاربردهای دیگر عبارتند از مواد شوینده، باتری های سرب اسیدی خودرو و سایر مواد شیمیایی مانند اسید کلریدریک، رنگ، مواد منفجره، رنگدانه ها و داروها.
اسید سولفوریک غلیظ یک ماده به شدت اسیدی است که به سرعت با آب واکنش می دهد و گرمای قابل توجهی ایجاد می کند.
اسید سولفوریک خورنده است و تماس آن می تواند پوست و چشم ها را به شدت تحریک کرده و بسوزاند و ممکن است منجر به نابینایی شود.
استنشاق اسید سولفوریک می تواند بینی، گلو و ریه ها را تحریک کند. قرار گرفتن در معرض بیشتر ممکن است باعث تجمع مایع در ریه ها (ادم ریوی) شود. قرار گرفتن در معرض می تواند باعث سردرد، حالت تهوع و استفراغ شود.
مواجهه مکرر می تواند باعث آسیب دائمی ریه، آسیب به دندان ها و ناراحتی معده شود. علاوه بر این، اسید سولفوریک واکنش پذیر و یک خطر انفجار خطرناک است. این ماده قابل احتراق نیست، اما یک اکسید کننده قوی است که احتراق سایر مواد را افزایش می دهد.
چرا رتبه بندی های مختلفی برای اسید سولفوریک وجود دارد؟
رتبه‌بندی‌های دیگری که در این صفحه نشان داده می‌شوند، علاوه بر آن‌هایی که در راهنمای حفاظت از آتش NFPA برای مواد خطرناک فهرست شده‌اند، در اسناد دیگر یافت شدند.
به عنوان مثال، دی اکسید گوگرد دارای رتبه متفاوتی نسبت به اسید سولفوریک به همراه شماره شناسایی DOT 1079 برای حمل و نقل است. همیشه برای اطلاعات بیشتر با SDS ماده شیمیایی خاص خود مشورت کنید.
